بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ سَأَلَ سائِلٌ بِعَذابٍ واقِعٍ

بنام خداوند بخشاينده مهربان‌؛ پرسيد پرسش‌كننده‌اى از عذابى فرودآينده

لِلْكافِرينَ لَيْسَ لَهُ دافِعٌ

براى كافران نيستش بازدارنده

مِنَ اللَّهِ ذِي الْمَعارِجِ

از خدا خداوند نردبانها (معراجها)

تَعْرُجُ الْمَلائِكَةُ وَ الرُّوحُ إِلَيْهِ فِي يَوْمٍ كانَ مِقْدارُهُ خَمْسِينَ أَلْفَ سَنَةٍ

بالاروند فرشتگان و روح بسويش در روزى كه اندازه آن است پنجاه هزار سال

فَاصْبِرْ صَبْراً جَمِيلاً

پس شكيبايى كن شكيبايى نكو

إِنَّهُمْ يَرَوْنَهُ بَعِيداً

كه آنان بينندش دور

وَ نَراهُ قَرِيباً

و ما بينيمش نزديك

يَوْمَ تَكُونُ السَّماءُ كَالْمُهْلِ

روزى كه گردد آسمان چون روغن گداخته

وَ تَكُونُ الْجِبالُ كَالْعِهْنِ

و گردند كوه‌ها چون پشم

وَ لا يَسْئَلُ حَمِيمٌ حَمِيماً

و نپرسد دوستى دوستى را

يُبَصَّرُونَهُمْ يَوَدُّ الْمُجْرِمُ لَوْ يَفْتَدِي مِنْ عَذابِ يَوْمِئِذٍ بِبَنِيهِ

نمايانيده شوند بديشان دوست دارد گناهكار كاش فديه مى‌داد از عذاب آن روز پسرانش

وَ صاحِبَتِهِ وَ أَخِيهِ

و يارش (همسرش) و برادرش

وَ فَصِيلَتِهِ الَّتِي تُؤْوِيهِ

و خويشاوندانى كه پناهش دهند

وَ مَنْ فِي الْأَرْضِ جَمِيعاً ثُمَّ يُنْجِيهِ

و هر كه در زمين است همگى پس برهاندش

كَلاَّ إِنَّها لَظيٰ

نه چنين است همانا آن است شراره

نَزَّاعَةً لِلشَّويٰ

كننده پوست

تَدْعُوا مَنْ أَدْبَرَ وَ تَوَلَّيٰ

مى‌خواند آن را كه پشت كرد و روى برتافت

وَ جَمَعَ فَأَوْعيٰ

و گردآورد پس نگهداشت

إِنَّ الْإِنْسانَ خُلِقَ هَلُوعاً

همانا انسان آفريده شده است آزمند

إِذا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعاً

گاهى كه رسدش بديى نالان

وَ إِذا مَسَّهُ الْخَيْرُ مَنُوعاً

و گاهى كه رسدش خوبيى خوددارى‌كنان

إِلَّا الْمُصَلِّينَ

مگر نمازگزاران

الَّذِينَ هُمْ عَليٰ صَلاتِهِمْ دائِمُونَ

آنان كه بر نماز خويشند پيوستگان

وَ الَّذِينَ فِي أَمْوالِهِمْ حَقٌّ مَعْلُومٌ

و آنان كه در خواسته‌هاى ايشان است بهره دانسته

لِلسَّائِلِ وَ الْمَحْرُومِ

براى دريوزه و بينوا

وَ الَّذِينَ يُصَدِّقُونَ بِيَوْمِ الدِّينِ

آنان كه تصديق كنند به روز دين

وَ الَّذِينَ هُمْ مِنْ عَذابِ رَبِّهِمْ مُشْفِقُونَ

و آنان كه از عذاب پروردگار خويشند هراسان

إِنَّ عَذابَ رَبِّهِمْ غَيْرُ مَأْمُونٍ

همانا عذاب پروردگار ايشان است تا ايمن شده

وَ الَّذِينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حافِظُونَ

و آنان كه براى فرجهاى خويشند نگه‌دارندگان

إِلَّا عَليٰ أَزْواجِهِمْ أَوْ ما مَلَكَتْ أَيْمانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَيْرُ مَلُومِينَ

جز بر همسرانشان يا آنچه دارا است يمينهاى ايشان كه آنانند نانكوهيدگان

فَمَنِ ابْتَغيٰ وَراءَ ذٰلِكَ فَأُولئِكَ هُمُ العادُونَ

و آنكه خواست جز اين را پس آنانند تجاوزگران

وَ الَّذِينَ هُمْ لِأَماناتِهِمْ وَ عَهْدِهِمْ راعُونَ

و آنان كه براى سپرده‌هاى خويش و پيمان خويشند رعايت‌كنندگان

وَ الَّذِينَ هُمْ بِشَهاداتِهِمْ قائِمُونَ

و آنان كه به گواهيهاى خويشند قيام‌كنندگان

وَ الَّذِينَ هُمْ عَليٰ صَلاتِهِمْ يُحافِظُونَ

و آنان كه بر نماز خويشند محافظت‌كنندگان

أُولئِكَ فِي جَنَّاتٍ مُكْرَمُونَ

آنانند در باغهايى گراميان

فَما لِ الَّذِينَ كَفَرُوا قِبَلَكَ مُهْطِعِينَ

چه شود آنان را كه كفر ورزيدند به نزد تو رمندگان

عَنِ الْيَمِينِ وَ عَنِ الشِّمالِ عِزِينَ

از راست و از چپ گروه‌هايى

أَ يَطْمَعُ كُلُّ امْرِئٍ مِنْهُمْ أَنْ يُدْخَلَ جَنَّةَ نَعِيمٍ

آيا اميد دارد هر مردى از ايشان كه درآورده شود به بهشت نعمتها

كَلاَّ إِنَّا خَلَقْناهُمْ مِمَّا يَعْلَمُونَ

نه چنين است همانا ما آفريديمشان از آنچه مى‌دانند

فَلا أُقْسِمُ بِرَبِّ الْمَشارِقِ وَ الْمَغارِبِ إِنَّا لَقادِرُونَ

پس سوگند ياد نكنم به پروردگار خاورها و باخترها كه مائيم توانايان

عَليٰ أَنْ نُبَدِّلَ خَيْراً مِنْهُمْ وَ ما نَحْنُ بِمَسْبُوقِينَ

بر آنكه تبديل كنيم بهتر از ايشان را و نيستيم ما پيشى‌گرفتگان

فَذَرْهُمْ يَخُوضُوا وَ يَلْعَبُوا حَتَّي يُلاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي يُوعَدُونَ

پس بگذارشان فروروند و بازى كنند تا برسند به روزشان آنى كه وعده داده شوند

يَوْمَ يَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْداثِ سِراعاً كَأَنَّهُمْ إِليٰ نُصُبٍ يُوفِضُونَ

روزى كه برون آيند از گورها شتابان گوئيا آنانند بسوى پايه‌هاى نشانه روان

خاشِعَةً أَبْصارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ذٰلِكَ الْيَوْمُ الَّذِي كانُوا يُوعَدُونَ

سرافكنده است ديدگانشان فراگيردشان خوارى اين است روزى كه بودند وعده داده مى‌شدند